Wersal - przenieśmy się w wirtualną podróż.
Zobaczcie sami ten film i oceńcie czy warto się tam wybrać w realu.
Wersal jest jednym z najpiękniejszych dzieł sztuki francuskiej z XVII wieku. Teren, na którym obecnie znajduje się pałac wraz z okolicami zakupił w 1624 roku Ludwik XIII i utworzył tutaj mały zamek dla myśliwych. Następnie pałac ten został przekształcony oraz powiększony przez jego syna Ludwika XIV.
W 1682 rok Król Słońce przeniósł się do Wersalu wraz z dworem oraz rządem francuskim. Aż do czasu Rewolucji Francuskiej w pałacu zamieszkiwali kolejni władcy Francji. Po upadku monarchii w 1792 roku meble wersalskie oraz wyposażenie wnętrz zostało wystawione na licytacji. Myślano nawet o zburzeniu pałacu, ale Ludwik Filip uratował budowlę kupując ją za własne pieniądze. Przekształcił on pałac wersalski w Muzeum Historii Francji.
Obecny wygląd pałacu wersalskiego oraz jego ogrodów zawdzięczamy głównie Ludwikowi XIV. W 1668 roku znany architekt Louis Le Vau wzniósł główne ściany pałacu, a następnie Jules Hardouin-Mansart podjął się powiększenia pałacu. Król sprowadził wiele malarzy, rzeźbiarzy, sztukatorów i innych artystów, którzy pracowali nad szczegółami pałacu. Za najpiękniejszą i najbardziej charakterystyczną salę uznaje się Galerię Luster utworzoną według projektu Mansarta. Obecnie pałac obejmuje powierzchnię 63 154 m2 (łącznie 2 300 pomieszczeń).
Wielkie Apartamenty (Grands Appartements)
Na Wielkie Apartamenty składają się: sale audiencyjne, Salon Herkulesa, 6 balkonów, słynna Galeria Luster oraz sale, w których odbywało się życie publiczne pary królewskiej.
Galeria Luster (Galerie des Glaces)
Galeria Luster oraz dwie otaczające ją sale są arcydziełem sztuki zdobniczej autora Le Bruna. Galeria mierzy 73 m długości, 10,50 m szerokości oraz 12,30 m wysokości. Światło słoneczne wpada do wnętrza przez 17 dużych okien i odbija się od 17 lustrzanych paneli umieszczonych na przeciwległej ścianie. W epoce powstania były to największe lustra, jakie potrafili wykonać szklarze.
Apartamenty Królewskie (Appartement du Roi)
Apartamenty królewskie rozmieszczone są wokół Marmurowego Dziedzińca. Zostały one zaprojektowane przez Mansarta do zamku Ludwika XIII w latach 1682-1701. Zdobienia są wykonane w stylu Ludwika XIV. Dach nie jest podzielony na pola, został pomalowany na jednolity, biały kolor. Marmur zastał zastąpiony pomalowanym na biało i złoto drewnem, a kominki zwieńczone są dużymi lustrami. Sypialnia króla została wiernie odtworzona - przywrócono "letnie umeblowanie" z 1722 r.
Apartamenty Ludwika XIV
Apartamenty te zabierają odwiedzających do XVII wieku.
Galeria Walk
Wspaniała galeria, znajdziemy tu niezwykle ważne obrazy historyczne, które są ku chwale Francji
Opera Królewska (Opera Royal)
Budowę Opery rozpoczęto w 1768 r. pod okiem Gabriela. Jej działalność została zainaugurowana w roku 1770 z okazji zaślubin przyszłego Ludwika XVI z Marią Antoniną. Była to pierwsza sala na planie elipsy we Francji. Wystrój inspirowany jest antykiem i został zaprojektowany przez Pajou. Sala ta posiada wspaniałą akustykę i może pomieścić do 700 osób.
Kaplica Pałacowa (Chapelle)
Kaplica pod wezwaniem św. Ludwika to wspaniale udekorowany budynek, utrzymany w biało-złotej tonacji. Jest to dzieło Monsarta ukończone w 1710 roku.
Grand Trianon (Duży Trianon)
Duży Trianon (Grand Trianon) został wzniesiony przez znanego architekta Jules’a Hardouina Mansarta w 1687 roku na miejscu „Trianonu z Porcelany” wybudowanego w 1670 roku przez Ludwika XIV. Duży Trianon jest bez wątpienia najbardziej wyszukanym zespołem budynków na terenie Wersalu. Budynek charakteryzuje się harmonijną kompozycją kolorystyczną. Architekt opisał swoje dzieło jako „mały pałac z różowego marmuru i porfiru z przyjemnymi ogrodami”. Widoczny jest tutaj wpływ architektury włoskiej. Pałacyk ma tylko jedno piętro oraz płaski dach. Znany jest ze swoich uporządkowanych i geometrycznych ogrodów w stylu francuskim. W czasie Rewolucji Francuskiej zginęły meble, ale Napoleon, z okazji ślubu z Marią Ludwiką, kazał odnowić budynek i urządzić ponownie wnętrza.
Posiadłość Marii Antoniny (Petit Trianon, Teatr, Pawilon Francuski
Posiadłość królowej Marii Antoniny zwana również wioską Marii Antoniny to ważna część Wersalu. Położona jest w głębi ogrodów i obejmuje między innymi Mały Trianon (Petit Trianon), Teatr królowej, pawilon francuski, ogród angielski i wiele innych interesujących zakątków. Żona Ludwika XV lubiła tutaj przebywać i cieszyła się „prostym i wiejskim życiem”, z dala od pałacu wersalskiego. Ludwik XVI podarował jej w 1774 roku Mały Trianon. Było to dla niej bardzo ważne miejsce, w którym mogła chronić swoją prywatność. Nikt nie mógł tutaj przyjść bez zaproszenia. Posiadłość Marii Antoniny została odrestaurowana w 2008 roku.
Fontanna Neptuna
Jest to największa fontanna w Wersalu, dzieło le Nôtr'a. Obecny wygląd fontanny z ołowianymi dekoracjami pochodzi z roku 1741 roku (w czasie panowania Ludwika XV). Neptun i Amfitryda są przedstawieni w otoczeniu bóstw i zwierząt morskich.